İNANIYORUZ, VAZGEÇMİYORUZ
Küsmek gibi bir lüksümüz var mı? Ya da vazgeçmek, dönmek bu yoldan. Neredeyse hepimizin çocukluğu, gençliği, ilk heyecanı, ilk dostluğu, ilk hüznü, ilk isyanıdır Samsunspor. Maç gecelerinin uykusuz saatleri, dayanamayıp son anda kilometrelerce yol gidip kavuştuğun sevdandır. 19 Mayıs’a girdiğinde gördüğün o yeşil zemin, kulağına çalınan tezahürata hasret kalmıyor musun?
Çok hikaye var bu arma uğruna adanan hayatlarda, çokça hüzün, biraz da mutluluk. Hepsini günü geldiğinde hatırlayacağız, yazacağız buradan. Ama öyle bir tanesi var ki, unutmak hiçbir zaman mümkün olmayacak, en mutlu günümüzde bile.
18 Mayıs 2014 – İstanbul
Ankaraspor’u elemiş finale çıkmıştık. Ancak final heyecanımızı engelleyen bir haber alıyor ve şaşırıyorduk. Her yıl, İstanbul düzenine, düzenin takımlarına uysun diye kural değiştiren, bir uygulaması diğerine tutmayan ve hala elle tutulur bir iş beceremeyen TFF, final maçı için ceza aldığımızı, maçı Samsunspor adına sadece kadın ve çocukların izleyebileceğini söylüyordu. Kararlarını saçma sapan, anlamsız bir maddeye dayandırıyorlar itiraz kabul etmiyorlardı. Tüm bunları Ankaraspor (şimdiki adıyla Osmanlıspor) maçlarıyla bağdaştırdıklarında, kuyruklarına ne denli sert bastığımızı, planlarını bozduğumuzu görmek zor değildi. Biz bu kadar bozgun vermişken bizi adil şartlarda final maçına çıkartmalarını beklememek gerekirdi. Bunu da kanıtladılar aslında. 2014 yazında iki İstanbul takımı Fenerbahçe ve Galatasaray, süper kupa finalinde karşı karşıya gelirken, Galatasaray’ın cezası nedeniyle seyircisiz oynatmak yerine madde değiştiren TFF ! Ne kadar bağımsız ve tarafsızdır sizce?
Yapılan tüm haksızlıklar karşısında elimiz kolumuz bağlı oturmayı düşünemezdik elbette. Maç sabahı Bağdat Caddesi sanki Samsun ’da bir caddeydi. Stada giremeyeceğini bildiği halde, gelen binlerce taraftardan bahsediyorum. Öyle abartı, hava atmak için yazılan rakamlar değil, gerçekten de o gün orada, maçı izlemeyeceğini bile bile, inanan vazgeçmeyen binlerce Samsunspor ’lu vardı. Kararın bozulmayacağını anladıktan sonra sosyal medya ve forumlarda truva ihtimali konuşulmaya başlanmış ve Mersin tarafından biletler alınmıştı. Stad çevresine gittiğimizde emniyet güçleri, Samsunspor formalı ve atkılı kimseyi yaklaştırmıyor ve stadın belirli bir mesafesinde kontrol noktası oluşturuyordu. Bir şekilde geçtik ve turnikelere geldiğimizde tanıdığımız birçok insanı orada görmek, bu takım uğruna yapmayacağımız hiçbir şeyin olmadığını tekrar canlandırmıştı beynimizde. İçeride maç öncesi yaşananlar hepimizin malumu. O gün stada girdiğimizde de armaya destek verdirmeyeceklerini, izletmeyeceklerini biliyorduk aslında. Amacımızın ne olduğu da belliydi. Her koşulda, her düzene karşı biz armanın yanındayız. Cezalarınızı, saçma yaptırımlarınızı alın ve işinize bakın.
Bizi dışarı çıkardıklarında yaptıkları müdahaleler, arkadaşlarımızın yaralanması, karakollara götürülmesi, cezalar verilmesi, birçoğunun darp edilmesi, unutulacak şeyler midir? Stadda bulunan kadın ve çocuklarımıza Mersin’li taraftarlara (ki onlar hakkında yazılacak hiçbir şey yok gerçekten, savunmasız buldukları çocuklara yaptıklarını da, stad içinde ki o ahlaksızlıklarını da unutmadık, bir gün tekrar buluşacağız elbet) alenen küfrettiren, hakarete, haksızlığa, adaletsizliğe kucak açan TFF’nin daha sonra da defalarca verdiği cezaları unutmak mümkün mü? Elbette unutmayacağız, unutun bunları diyenlere karşı biz yine buradayız. O gün maçı yollarda, sokaklarda, kafelerde, kahvehanelerde izleyen binlerce taraftarın içindedir hala hırsı.
Biz o gün finali kaybettik, düzene karşı kaybettik. Ama yılmadık, tekrar savaştık. Ertesi yıl bir final daha, yine kaybettik. Hiç vazgeçmedik. O saatler, o günlerin geceleri bitmeyecek gibiydi. O hüzün, sinir harpleri. Hiç yılmadık peşinde koşmaktan.
Bu sezon belki de en kötü sezon bizim için. İşimiz zor ama hiçbir zaman imkansız olmadı. Başarabileceğimizi biliyoruz ve bu durumda bile kar kış demeden deplasman tribünü doldurabiliyoruz.
Bize karşı yapılan her türlü haksızlığı unutmadan, daha da güçlenerek şehrimizin tek markasının, tutkumuzun, çocukluğumuzun, kırmızı-beyaz-kara sevdamızın yanındayız. 17 Şubat 2017 – Cuma, Saat 18:30’da, 19 Mayıs’ta, bu armanın savaşında ki en büyük pay senindir Samsunspor Taraftarı. Atatürk’lü armanın verdiği cesaretle, pes etmeden, vazgeçmeden, inanarak geçtiğin her yol senindir.
Comentários